By Με το πέρας της παράστασης “Νόστιμον Ήμαρ” ο διευθυντής του Xenion High School κ. Γιώργος Φυλακτού προέβη σε αποκλειστική δήλωση στο City Channel.
“Με συγκίνηση και σεβασμό, εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας στον γλύπτη Φίλιππο Γιαπάνη για την εξαιρετική έκθεση των γλυπτών του με θέμα το 1974, η οποία φιλοξενήθηκε στον προαύλιο χώρο του αμφιθεάτρου. Η έκθεση αυτή, γεμάτη από συναισθηματική ένταση και ιστορική αξία, κατάφερε να αναδείξει με μοναδικό τρόπο τις τραγικές στιγμές της Κύπρου το 1974, μεταφέροντας το κοινό σε μια εποχή πόνου και θυσίας.
Η παράσταση που παρακολουθήσαμε πρόσφατα, βασισμένη σε προσωπικές μαρτυρίες και αδημοσίευτα στοιχεία για τα γεγονότα του 1974, κατάφερε να συγκλονίσει τους θεατές και να αναβιώσει τις δύσκολες μνήμες του παρελθόντος. Ο Γιώργος Φυλακτού, μιλώντας για την παράσταση, εξέφρασε την υπερηφάνεια του για την αφιέρωση των παιδιών και των εκπαιδευτικών, οι οποίοι εργάστηκαν σκληρά για να μεταφέρουν την ιστορία με τον πιο αυθεντικό και συγκινητικό τρόπο.
«Είμαι πολύ περήφανος για τα παιδιά που αφιέρωσαν πολύ από τον προσωπικό τους χρόνο, δουλεύοντας τα απογεύματα και τα σαββατοκύριακα για να μην χαθεί το μάθημα και να έχουμε αυτό το εξαιρετικό αποτέλεσμα», δήλωσε ο κ. Φυλακτού, τονίζοντας τη σημασία της συλλογικής προσπάθειας και της αφοσίωσης στην ιστορική μνήμη.
Η παράσταση, η οποία βασίστηκε σε μία εκτενή έρευνα που διήρκεσε σχεδόν ενάμιση χρόνο, περιλάμβανε πολλές ανέκδοτες μαρτυρίες και προσωπικές ιστορίες, αποδίδοντας με συγκλονιστικό τρόπο τη δραματικότητα των γεγονότων του 1974. «Αυτή η έρευνα και η παράσταση μας μετέφεραν συναισθήματα και πόνο, ανασύροντας την τραγωδία του 1974 και τον αβάσταχτο πόνο των μανάδων των αγνοουμένων», ανέφερε ο ίδιος, εκφράζοντας τη βαθιά συγκίνηση που ένιωσε από την παρουσίαση.
Ο κ. Φυλακτού σημείωσε ότι η παράσταση δεν ήταν απλώς ένα καλλιτεχνικό εγχείρημα, αλλά μια προσπάθεια να μεταφερθεί το βάρος της ιστορίας στους νέους και να τους θυμίσει τον πόνο και τις θυσίες που συνόδευσαν την τραγωδία του 1974. «Αυτό που ζήσαμε εκείνη τη νύχτα ήταν η αίσθηση της θυσίας, της απώλειας και της αδικίας, και είναι σημαντικό να το θυμόμαστε για να μην επαναληφθεί ποτέ», κατέληξε.
