By Του Πέτρου Ζαρούνα*
Οι επερχόμενες ευρωεκλογές και ιδιαίτερα οι εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης αναδεικνύουν τα προβλήματα στην ηγεσία του ΔΗΣΥ. Μία αδύναμη νέα και εν πολλοίς νεαρά ηγεσία που δεν εμπνέει ούτε φόβο μα και ούτε σεβασμό εκπέμπει αλλοπρόσαλλα μηνύματα. Τη μία αποκλείει τις συνεργασίες με ΑΚΕΛ και ΕΛΑΜ και την άλλη στέλλει επιστολή στο ΑΚΕΛ για κοινής αποδοχής δημάρχους στους προσφυγικούς δήμους. Τώρα μπροστά στα αδιέξοδα των διαπραγματεύσεων της με ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ κάνει ακόμα ένα βήμα με τη δήλωση της προέδρου του στο ραδιόφωνο του Πολίτη ότι δεν αποκλείει στήριξη σε αριστερούς δημάρχους αν αυτοί είναι πετυχημένοι. Τα περί συνεργασίας των τριών ΔΗ (δηλαδή ΔΗΣΥ, ΔΗΚ, ΔΗΠΑ) που αφήνονταν να κυκλοφορούν ως φήμες καταρρέουν πανηγυρικά. Οι διαπραγματεύσεις με τα κυβερνητικά κόμματα ΔΗΚΟ και ΔΗΠΑ δεν καρποφορούν εξ αιτίας του ότι υπάρχουν ανταρσίες από τα τοπικά στελέχη του ΔΗΣΥ κάτι που καθιστά αμφίβολη μία ομόθυμη ψήφο των συναγερμικών και στήριξη των κεντρώων υποψηφίων. Ωθεί δε τα κόμματα αυτά σε απόρριψη των προτάσεων του ΔΗΣΥ. Ειδικότερα το ΔΗΚΟ φλερτάρει έντονα με το συμπαγές και πειθαρχημένο ΑΚΕΛ που μετά και το καταστατικό του συνέδριο ευρίσκεται σε ανοδική πορεία. Πιθανή συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ διαφαίνεται στους δήμους της Λάρνακας, της Δρομολαξιάς αλλά και σε εκείνους της Πάφου, της Λεμεσού και του Στροβόλου.
Μία αδύναμη νέα και εν πολλοίς νεαρά ηγεσία που δεν εμπνέει ούτε φόβο μα και ούτε σεβασμό εκπέμπει αλλοπρόσαλλα μηνύματα.
Οι φυγόκεντρες δυνάμεις στο ΔΗΣΥ δεν φαίνονται να τιθασεύονται από τις δημοσκοπήσεις που παρουσίασε η ηγεσία και οι οποίες μάλιστα αμφισβητούνται από τα τοπικά στελέχη. Η αποδυνάμωση της ιδεολογικής και πολιτικής ενότητας των στελεχών του ΔΗΣΥ και η έμφαση στην επικοινωνία παρά στην ουσία εντείνουν τα φαινόμενα «δηκοποίησης» του κόμματος. Οι προσωπικές ατζέντες και οι φιλοδοξίες των στελεχών αποκτούν προτεραιότητα έναντι της κοινής ιδεολογίας και των πολιτικών θέσεων. Η δε ταυτόχρονη διεξαγωγή των ευρωεκλογών με εκείνες της τοπικής αυτοδιοίκησης αντί να βοηθήσει στη περαιτέρω συσπείρωση του κόμματος είναι δυνατόν να οδηγήσει σε τιμωρητική αποχή στις πρώτες και επιλεκτική απειθαρχία στις δεύτερες από τους ψηφοφόρους που θα στηρίξουν αντάρτες υποψήφιους. Πέραν αυτών θα πρέπει επίσης να συνυπολογιστεί και ο παράγοντας Αβέρωφ Νεοφύτου που επιζητεί μία πανηγυρική επιστροφή τύπου Περδίκη σε περίπτωση εκλογικής ήττας του ΔΗΣΥ ειδικά αν αυτή συνοδευτεί με πρωτιά του ΑΚΕΛ.
Η αποδυνάμωση της ιδεολογικής και πολιτικής ενότητας των στελεχών του ΔΗΣΥ και η έμφαση στην επικοινωνία παρά στην ουσία εντείνουν τα φαινόμενα «δηκοποίησης» του κόμματος.
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα την ίδια περίοδο που ένα σημαντικό ποσοστών ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ όπως έδειξαν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις στρέφεται προς το ΕΛΑΜ. Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων στις εκλογές σημαντικών ευρωπαϊκών χωρών και η αυξανόμενη ισλαμοφοβία που προκαλεί το μεταναστευτικό έρχονται να ενισχύσουν αυτή τη τάση. Επί του παρόντος τα πράγματα δεν φαίνονται να ξεφεύγουν λόγω και της πολιτικής και επικοινωνιακής αδυναμίας του ΕΛΑΜ.
Τέλος η πρόσφατη συνάντηση της κ. Αννίτας Δημητρίου με τον τέως πρόεδρο της Δημοκρατίας αποτελεί ισχυρή ένδειξη της αδυναμίας της να διαχειριστεί τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΔΗΣΥ. Η χαλασμένη πολιτική και ιδεολογική πυξίδα μίας απολιτίκ ηγεσίας δεν πρόκειται να βοηθήσει τον ΔΗΣΥ στο να βγει με ασφάλεια από τη σημερινή φουρτούνα.
* Ο κ. Πέτρος Ζαρούνας είναι διεθνολόγος και πολιτικός αναλυτής
