By ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ¨Η ΑΪΣΕ ΠΑΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ¨ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ 1974
Το καλοκαίρι του 1974 ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ετζιεβήτ έδινε το σύνθημα για την εισβολή της Τουρκίας στη Κύπρο, με το ιστορικό «Η Αϊσέ μπορεί να πάει διακοπές». Η ταινία αυτή παρακολουθεί μια πτυχή αυτής της εισβολής, την εκτέλεση Ελληνοκυπρίων στρατιωτών αλλά και αμάχων χωρίς διάκριση.
Το σενάριο της ταινίας, είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.
Η πλοκή ξεδιπλώνεται μέσα από τα μάτια ενός τούρκου πολεμικού ανταποκριτή, ο οποίος έχει την δυνατότητα να συνοδέψει τα πρώτα στρατεύματα λόγω της σχέσης του με τον στρατηγό της εισβολής. Ένας άνθρωπος που πιστεύει στο στόχο και σκοπό της χώρας του, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι προετοιμασμένος για το τι θα αντιμετωπίσει. Το πρώτο σοκ το δέχεται όταν αντιλαμβάνεται ότι δίνεται διαταγή για εκτέλεση όλων των αιχμαλώτων, αλλά γνωρίζοντας τη σιδηρά πειθαρχία του τουρκικού στρατού και γνωρίζοντας τη θέση του, ξέρει ότι δεν μπορεί να αντιδράσει. Γρήγορα όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με την ωμότητα του πολέμου και θα πρέπει να αντιμετωπίσει το δίλημμα του να παραμείνει άνθρωπος με όλα τα συνεπακόλουθα των πράξεων του ή να επιλέξει τον δρόμο της σιωπής και της συνενοχής;
Η ταινία δεν έχει στόχο ή σκοπό να εισέλθει σε πολιτικές αναλύσεις ή να μοιράσει πιστοποιητικά καλής διαγωγής σε κανένα. Πραγματεύεται την ωμότητα του πολέμου, το αγρίεμα της ανθρώπινης φύσης ειδικά όταν είναι ο νικητής σε ένα άνισο πόλεμο και έχει πλέον απόφαση ζωής και θανάτου στους αιχμαλώτους του. Λένε ότι τα πραγματικά θύματα των πολέμων είναι οι άμαχοι και ειδικά τα παιδιά τα οποία όσα είναι «τυχερά» και επιβιώσουν, κουβαλάνε για πάντα τα αποτυπώματα της βίας στη καρδιά τους. Τα παιδιά είναι πολλές φορές και οι καταλύτες σε στιγμές ανείπωτης βίας, αλλά ταυτόχρονα γίνονται και η αιτία άθελα τους για την μεγιστοποίηση του πόνου και την απάλειψη κάθε ίχνους ανθρωπιάς από τους θύτες. Δύο αγόρια παίζουν τον κύριο ρόλο στη εξιστόρηση της ιστορίας. Το ένα, παιδί του μάρτυρα της φρίκης, μετουσιώνει τη στεναχώρια του να φεύγει ο πατέρας του σε επικίνδυνες αποστολές. Το δεύτερο, βιώνει τη φρίκη του πολέμου και μετουσιώνει την απελπισία ενός άλλου πατέρα που δεν μπορεί να προστατέψει το παιδί του από το προδιαγεγραμμένο τέλος. Οι μοίρες δύο πατεράδων και των παιδιών τους που βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα, μπλέκονται και μας οδηγούν σ΄ ένα πικρό και τραγικό τέλος, όπως ακριβώς είναι και ο πόλεμος.
